POCZĄTEK NOWEGO ŻYCIA... CZY ZNAJDZIE SIĘ W NIM MIEJSCE NA MIŁOŚĆ?
W liceum plastycznym, w którym uczy się Ania, pojawia się nowy nauczyciel matematyki. Niezwykle przystojny, a zarazem bardzo wymagający i o paskudnym charakterze. Uczniowie z miejsca nazywają go Potworem. Dla Ani miniony rok był szczególnie trudny. Teraz, kiedy wydawało się, że powoli odzyskuje spokój, uderzają w nią kolejne wydarzenia. Jej najlepsza przyjaciółka wyjeżdża do Londynu, a nowy nauczyciel wzbudza w niej autentyczne przerażenie. Nieoczekiwanie, w trudnych okolicznościach, matematyk udziela jej pomocy.
Przez przypadek Ania poznaje Gutka i tak trafia do grupy Dworzec skupiającej młodych artystów. To otwiera nowy rozdział w życiu dziewczyny. Michał, zakochany w Ani, cierpliwie czeka na sygnał z jej strony, a Potwór z każdym dniem staje się mniej straszny. Relacje coraz bardziej się komplikują, a Ania nie potrafi do końca rozpoznać swoich uczuć...
„Niejednoznaczna miłość, emocjonalna burza, wrażliwość i niepewność towarzyszą bohaterom tej powieści. Niełatwo odnaleźć złoty środek prowadzący do budowania przyszłości na twardym fundamencie. Przekonajcie się, jak czule, pięknie, intensywnie można pisać o miłości, zaufaniu, przyjaźni i życiu. Absolutnie pochłaniająca”.
Aneta Kwaśniewska, Książki w eterze
„Wyjątkowa opowieść o drodze do szczęścia, próbie pokonania bólu i odkrywaniu własnej tożsamości. Autorka wykreowała niezwykły artystyczny kolaż słowa, obrazu i dźwięku. Tutaj rzeczywistość przenika się z marzeniami, miłość z żalem, a smutek z nadzieją. Wzruszająca i mądra książka, która skłania do refleksji i na długo zapada w pamięć”.
Agata Widziszewska, wyrwanastrona.wordpress.com
„Porywająca, szczera i dojrzała opowieść o stracie, nadziei i miłości. Z pełnokrwistymi postaciami, ciętym humorem, kipiąca od emocji. Elżbieta Sidorowicz perfekcyjnie oscyluje na granicy powieści młodzieżowej, obyczajowej i dramatu. Jestem pewna, że nie przewidzisz zakończenia tej historii”.
Natalia Kleczewska, Detektyw książkowy
„To powieść, która jest wyzwaniem. Staje się zarysem drogi wychodzenia z niemierzalnego niczym cierpienia, zbiorem zasad, przestrogą, skargą, nadzieją i jej utratą. Pokazuje różne oblicza lęku i próby jego przezwyciężenia. Ratowania nie tylko siebie, ale również najbliższych z otoczenia. Realny, prawdziwy bieg ku dorosłości”.
Beata Woźniak, Słowem Malowane
